معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی منطقه مرتعی داربادام در قلمرو کوچ نشینان

کمری, اله یار; نورایی, فرحناز; پروانه, فرهاد; اروج زاده, آصف

معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی منطقه مرتعی داربادام در قلمرو کوچ نشینان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ مدرس گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

² استادیار گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

³ دکتری گروه تاریخ اسلام ، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.

⁴ کارشناسی ارشدگروه علوم محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: در مطالعات کاربردی برای حل مسائل اکولوژیکی در ارتباط با مدیریت و حفاظت از اکوسیستم‌های طبیعی، شناخت و بررسی پوشش گیاهی بسیار مهم است. بررسی اکولوژیکی پوشش گیاهی جنگل‌های زاگرس که وسیع‌ترین ناحیه رویشی کشور محسوب می‌شوند، مسئله حفاظت و حمایت در آن از اهمیت خاصی برخوردار است.
هدف پژوهش: در این مطالعه، فلور منطقه مرتعی داربادام در قلمرو کوچ نشینان مورد بررسی قرار گرفت.
روششناسی تحقیق: ین منطقه در طول 45 درجه و 51 دقیقه تا 46 درجه و37 دقیقه طول شرقی و عرض 33 درجه و 49 دقیقه تا 34 درجه و 28 دقیقه شمالی واقع شده است. وسعت این منطقه حدود 1000 کیلومتر مربع با ارتفاع 1335 متر از سطح دریا میباشد. براساس فرمول آمبرژه دارای اقلیم خشک سرد میباشد.
قلمرو جغرافیایی پژوهش: داربادام منطقهای کوهستانی با میانگین بارندگی سالانه 72/414 میلی متر است. میانگین حداکثر دما 37 درجه سانتی گراد در مرداد ماه و میانگین حداقل دما 20- درجه سانتیگراد در دی ماه است. پوشش گیاهی این منطقه به روش فلورستیک مطالعه و سپس شکلهای زیستی و پراکنش جغرافیایی آنها تعیین شد.
یافتهها و بحث: به طور کلی در منطقه 41 تیره، 145 جنس و 225 گونه وجود دارد .از مجموع 145 جنس، 27 جنس (62/18درصد) و 36 گونه (16درصد) متعلق به تک لپه ای ها و 118 جنس (37/81 درصد) و 189 گونه (84 درصد) متعلق به دو لپهای هاست. بزرگترین تیره های گیاهی از نظر تعداد گونه عبارتند از: Compositaeبا 33گونه، papilionaceae با24 گونه، poaceae با18گونه، Lamiaceaeبا 15 گونه،Boraginaceae با13 گونه، Apiaceae با 12وLiliaceae با 12گونه. شکلهای زیستی گیاهان منطقه طبق روش رانکایر شامل 44/8درصد فانروفیت، 22/10درصد کریپتوفیت، 33/41درصد همی کریپتوفیت، 66/2درصد کامفیت و 44/36درصد تروفیـت است.
نتایج: بررسی انتشار جغرافیایی فلور منطقه نشان داد که بیشترین پراکنش جغرافیایی به ناحیه ایرانی – تورانی با 124 گونه (11/55 درصد) و ایرانی – تورانی /مدیترانهای با 39 گونه (33/17 درصد) مربوط است . درصد بالای عناصر ایرانی-تورانی، نشان میدهد که منطقه حفاظت شده به این فیتوکوریـون تعلق دارد.

کلیدواژه‌ها